ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΥΜΑΡΑΚΗΣ

Ξεκινώντας από τα στενά του Φρουρίου, παίρνοντας τα πρώτα ζωγραφικά ερεθίσματα µε την καθοδήγηση του καθηγητή ζωγραφικής και ιχνογραφίας Κώστα Καραγατσίδη και του Νίκου Γιαλούρη, πάντα πιστός σε ένα ανθρωπιστικό και μερικές φορές ουτοπικό όραμα, σχολιάζει:

«Η επιδίωξη ενός οράµατος διαρκεί µιά ζωή. Συνεχώς διευρύνεται και βελτιώνεται. Τώρα που φθάνουµε σε ώριµη ηλικία οι παιδικές µνήµες γίνονται καθαρότερες και εντονότερες και ζητούν από τον ιστορικό να τις αποθασνατήσει και στον εικαστικό να ζωγραφήσει τον κόσµο του όπως τον γνώρισε τα αθώα χρόνια…..∆εν χρειάζεται να είσαι ειδήµων για να δεις ένα ζωγραφικό έργο διότι διδάσκει οπτικώς. Βλέποντάς το διαβάζεις µιά ιστορία του χώρου και του χρόνου. Των αντικειµένων, καραβιών και κτισµάτων. Πατριδογνωσία σε µιά πολύπλοκη σύνθεση σχεδιασµένη να τα πει όλα. Με µιά µατιά ένας ζωντανός χάρτης σαν µιά φωτογραφία που απεικονίζει από πάνω δεξιά το Βοριά, το Παντουκιός και Πελιναίο µέχρι τον Κορακάρη και Προβατά Νοτιοδυτικά. Σαν να παραµείναµε αιωρούµενοι στο σηµείο που πλανάρουν οι γλάροι, ένα µπαλκονάκι του Θεού για να δούµε, ένα πρωινό του 1972 που φυσά το µελτέµι έξω απ΄το λιµάνι της Χίου και στο καρνάγιο σέρνουν µιά ανεµότρατα- καραβόσκαρο στη στεριά για επισκευή..»

Για τη δουλειά του Γιώργου Ζυμαράκη σημειώνει η ιστορικός τέχνης και τεχνοκριτικός ∆ρ. Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν: “ H ατµοσφαιρικότητα των τοπίων του Γιώργου Ζυµαράκη µαγνητίζει όχι µόνο το βλέµµα αλλά και τον ψυχισµό µας. Είναι τοπία ειδωµένα πρώτα απ’ όλα µε τα µάτια της ψυχής. Τοπία κατ’ εξοχήν ποιητικά µέσα από τον τρόπο που είναι εδώ βιωµένο το χρώµα-φως κι αντίστροφα.

Φως ελληνικό, µεταφυσικό, συνεχώς εναλλασσόµενο άλλοτε διαφανές και άλλοτε συµπαγές πάντοτε όµως κατοικηµένο από την ιδιαιτερότητα της µεταφυσικής αίσθησης. Αίσθηση που εισχωρεί µέχρι τα µύχια του ψυχισµού µας για να µας µηνύσει κάτι το αυθεντικό από αυτήν
καθεαυτήν την κοσµογονία. Κάτι το άµεσο από αυτήν καθεαυτήν την αίσθηση της ύπαρξης. Υπαρξιακό πέρα από αισθητικό το µήνυµα εδώ µας αποκαλύπτει στην κάθε περίπτωση την ευαισθησία και το δηµιουργικό ταλέντο του σηµαντικού καλλιτέχνη. Ενός καλλιτέχνη ποιητή µε την πιο ακραιφνή έννοια του όρου.

Τα τοπία, οι “νεκρές” - αλλά τόσο ζωντανές - “φύσεις”, οι µορφές και ότι κι αν, γενικά δηµιουργεί ο Γιώργος Ζυµαράκης, είναι χαρισµατικά εµβαπτισµένα στην αύρα της ψυχής αλλά και στους ενστικτωδώς βιωµένους από τον ίδιο νόµους της αισθητικής. Το φως, η ατµοσφαιρικότητα, η διαφάνεια του ελληνικού τοπίου είναι εδώ καίρια αναπλασµένα µέσα από τον χρωστήρα του χαρισµατικού αυτού δηµιουργού που ζωγραφίζει, σχεδιάζει, χρωµατίζει έτσι, ακριβώς, όπως αναπνέει. Μιαν ανάσα ζωής µεταδίδει και σε εµάς πείθοντάς µας πέρα για πέρα ότι πίσω ή καλύτερα πάνω από την αδυσώπητη, απάνθρωπη τεχνοκρατική εποχή µας υπάρχει πάντοτε ένα “λιµάνι” ευτυχίας, αισιοδοξίας, ένας πυρήνας χαρισµατικής δηµιουργίας που εκπροσωπεί και τη δικλείδα ασφαλείας για τον επαπειλούµενο απ’ ότι συµβαίνει γύρω µας ψυχισµό µας.

Πρόκειται για µια δουλειά γεµάτη φως - τόσο στην κυριολεξία όσο και µεταφορικά. Ένα φως που δικαιώνει ολότελα το δηµιουργικό µένος αυτού του καλλιτέχνη που τολµά να είναι ο εαυτός του και που ευτυχώς παραµένει ανυποχώρητος στις σειρήνες των εκάστοτε απατηλών συρµών. Γι αυτό άλλωστε και µπορούµε να ανανεωνόµαστε πνευµατικά και ψυχικά θωρώντας τα έργα του. ”



Γιώργος Ζυμαράκης

Γεννήθηκε στη Xίο το 1936 και από µαθητής του γυµνασίου µαθήτευσε κοντά στους Kώστα Kαραγατσίδη - εµπρεσιονιστή του Mονάχου και συνεργάτης του Κόντογλου και το Νίκο Γιαλούρη. Με την αποφοίτησή του από το Γυµνάσιο Αρρένων µπαρκάρησε δόκιµος καπετάνιος σε ποντοπόρα εµπορικά πλοία. Ύστερα από 2 ετών περιπλανήσεις ανα τον κόσµο εγκαταστάθηκε στη Nέα Yόρκη όπου σπούδασε ζωγραφική και διαφηµιστικό design. Παράλληλα µε τις εκθέσεις συνεργάστηκε µε µεγάλα αµερικανικά περιοδικά ως art director.

Το 1969 ίδρυσε το καλλιτεχνικό διαφηµιστικό γραφείο ΖΥΜ Advertising, Inc. στη Νέα Υόρκη. Από το 1989 εκδίδει µε τη σύζυγό του Καλλιόπη Μ. Βολάκη και το µοναδικό περιοδικό των καλών τεχνών Ο∆ΗΓΟΣ GALLERY GUIDE. Έργα του υπάρχουν στη συλλογή της Εθνικής Τράπεζας, στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών και σηµαντικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

ATOMIKEΣ EKΘEΣEIΣ
1969, Πρώτη ατοµική Chelsea Gallery, New York
1969 Metcalf Center-Long Island University
1972, Harvard University, Robinson Hall, Graduate School of Design
1980, 12th Steet Loft /Studio Gallery, New York
1981, Eλληνο-Aµερικανική Ένωση Αθήνα
1982, Oµήρειον Xίου
1983, Γκαλερί Πρόσπερος, Aθήνα
1984, 12th Street Loft Studio, N.Y.
1987, Oµήρειον Xίου-Aναδροµική (κατάλογος)
1988, "Oµορφη Aθήνα" Γκαλερί της Έρσης
1989, Artforum, Θεσσαλονίκη
1989, Γκαλερί της Έρσης "Όµορφη Aθήνα II"
1990 Au Tibourg, Paris, France
1991, Iωνικό Kέντρο Xίου
1992, Iφιγένεια Gallery, Xίος
1993, Milly’s Gallery, Boύλα
1993, Money & Art Show, Intercontinental
1994, Aτελιέ Xίος
1994, Γκαλερί της Έρσης
1995, Πολιτιστικό Kεντρο Ψυχικού / Artistico, Eκθ. Kέντρο Kηφισίας
1996 ∆ηµοτική Πινακοθήκη Χίου
1997 New Star Galleries, Γλυφάδα
2000 Elements Gallery, “Homage to New York” υπο την αιγίδα της Πρεσβείας Η.Π.Α, (U.S. ov. Grant)
2002 Bουρκαριανή, Kέα, 2004

ΟΜΑ∆ΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ (επιλογή)
1952, 53, 54, Aγγλο-Eλληνικό Kέντρο Xίου
1966, 1967 Brata Gallery Nέα Yόρκη
1970, Eclecta ’70, New York
1971, Eλληνο-Aµερικάνοι καλλιτέχνες, Νέα Υόρκη
1971 "New Realists" µε τους Richard Estes, Alex Katz και άλλους, N.Y. State University at Potsdam
1984, Athena -Ebers, Zeller, Zymarakis, Ν.Υ.
1985, "MAZY" Oµήρειον Xίου
1991, Iωνικό Kέντρο-Πλάκα
1993, Art Studio EST
1998 “Η Χίος που Φεύγει” ∆ηµ. Πινακοθήκη
2002 Γκαλερί Ζυγός
2003 Αrts Insbruck, Νeue Kunst Gallery
2004 Fusion Gallery, New York
2004 Mουσείο της Πόλεως των Αθηνών

ΠΑΙ∆ΕΙΑ
1950-54 Μαθήτευσε κοντά στους Κ. Κατραγατσίδη, Ν. Γιαλούρη, Anthony Banes, Royal Academy
1956-57 National Academy of Design, New York
1957-62 The Art Students League, New York ,
The American Art School, New York
1962-64 N.Y.City Community College of Applied Arts & Sciences
1965-66 Ecole Superieure Nationale des Arts Decoratifs, Paris, France
1967-68 New School for Social Research, N.Y.
1970-71 School of Visual Arts, New

ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΥΜΑΡΑΚΗΣ-Ο ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΣ ΧΙΩΤΗΣ



Νεα Υορκη Του Μανου Α.Μωραιτη



Με πολυ χαρα διαβασα στο chios news την προσφορα του παλαιμαχου χιωτη καλλιτεχνη ενος καλλιτεχνηματος του για τον χιωτικο τουρισμο.

Εμεις σαν ποιο μεγαλοι στην ηλικια που ειχαμε την τυχη να γνωρισουμε και να ζησουμε το Γιωργακι γιατι ετσι τον λεγαμε στην γειτονια στο Καστρο αισθανομαστε ιδιαιτερη χαρα και υπερηφανεια.

Μας ελειψε πολυ οταν εφυγε απο την Νεα Υορκη για να αρραξει στην ομορφη γενετειρα.

Στο Καστρο ηταν το αγαπημενο παιδι της γειτονιας.Καλος με πολυ αθωα ψυχη και αγαπη για την τεχνη.

Οπου τον εχανες τον ευρισκες στο Καρναγιο να ζωγραφιζει και να οραματιζεται.

Ποτε το ανησυχο πνευμα του δεν τον αφινε να κανει την μεσημεριανη σιεστα του που ηταν διαδεδομενη στα πληθη και αποτελουσε μερος της ζωης της γειτονιας.

Με καταγαλανα ματακια και ξανθο χαρουμενο προσωπο ακομα και την ωρα της σιεστας καθοταν στο μπαλκονι του σπητιου που εμενε και με ανα ξυλινο αυτοκατασκευασμενο «γραμοφωνο» τραγουδουσε το ΑΣΠΡΕ ΜΟΥ ΧΡΗΣΕ ΜΕ ΚΡΙΝΕ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΑΡΑΘΕΙΣ.

Ηταν το χαδεμενο παιδι της γειτονιας.

Εχει ονειρα για την Χιο μεταξυ των οποιων η εισδοχη θαλασιου νερου γυρω απο την Σουδα πραγμα για το οποιον και ο γραφων εχει γραψει αμετρητες φορες στον χιωτικο τυπο.Ο Γραφων μαλιστα το εβλεπε σαν υδατηνο διαδρομο που απο τα υπεροκεανια θα αγκυροβολουσαν στα ταμπακικα και με πλοιαρια των 100 ατομων η και περισοτερων ειδικα κατασκευασμενων αγναντευοντας και το Καστρο θα ερχοντουσαν οι τουριστες σε αποβαθρα πισω απο την Δημαρχια να χορτασει και η αγορα απο χρημα και ζωη το και σπουδαιοτερο χωρις επι πλεον αυτοκινητα

Ειναι ποιο μικρη η δαπανη της εισδοχης νερου στην Σουδα απο καινουργιο λιμανι στο Κονταρι

Δεν υπαρχει καλλιτερος τροπος υποδοχης του τουριστα απο του να βγενει κατ ευθειαν στην πλατεια μας απ οπου θα μπορει να πηγαινει με τουριστικα λεωφορεια στην Νεα Μονη,Αγιο Μηνα Βρονταδο Αυγωνυμα και Μαστοχοχωρα.Σημειωτεον οτι δεν πανε ολοι οι τουριστες στις εκδρομες.Εκεινοι που θελουν να πανε το κανονιζουν μεσα απο το πλοιο.Οι πολλοι βγενουν στην αγορα.Και οι εκθεσεις ζωγραφικης θα εχουν περαση στους τουριστες.

Οταν τοτε και η αγορα εμπλουτιστει με μικροπραγματα που αντιπροσωπευουν το νησι οπως προιοντα μαστιχης κοσμηματα υφαντα,πηλινα κλπ.η η αγορα θα ανασανει γιατι οπως απλωνεται προς το Κονταρι, το μελλον της στο Κεντρο δεν θα ειναι τοσο ροδινο.